Ο Ματωμένος Γάμος ~ Federico Garcia Lorca

Γειτόνισσες, μ’ ένα μαχαίρι...
Μ’ ένα μικρό μικρό μαχαίρι...
Μια μέρα αφορεσμένη και πικρή...
Καν δυο, καν τρεις θα ‘ταν η ώρα...
Δυο άντρες σκοτώθηκαν γι’ αγάπη...

Μ’ ένα μικρό μικρό μαχαίρι...

Π’ ούτε το χέρι δεν το πιάνει...
Μα κείνο μπαίνει παγωμένο...
Στην ξαφνιασμένη μας καρδιά...
Και σταματάει εκεί που τρέμει...
Θολή κι αξήγητη για πάντα...
Η σκοτεινή μας ρίζα της κραυγής...
Κι είναι, σας λέω, ένα μαχαίρι...
Ένα μικρό μικρό μαχαίρι...
Ψάρι χωρίς ποτάμι, χωρίς λέπια...
Π’ ούτε το χέρι δεν το πιάνει...
Κι όμως μια μέρα αφορεσμένη...
Καν δυο καν τρεις θα ‘ταν η ώρα...
Με τούτο το μικρό μαχαίρι...
Δυο παλικάρια μείναν ξερά...
Με πανιασμένα τα χείλη τους...
Ούτε το χέρι δεν το πιάνει...
Μα κείνο μπαίνει παγωμένο...
Στην ξαφνιασμένη μας καρδιά...
Και σταματάει εκεί που τρέμει...
Θολή κι αξήγητη για πάντα...
Η σκοτεινή μας ρίζα της κραυγής...

Μετάφραση Νίκος Γκάτσος