Δευτέρα 28 Δεκεμβρίου 2015



Το 2015 σύντομα τελειώνει και μαζί του ολοκληρώνεται ημερολογιακά ο Μαύρος Δεκέμβρης. Ωστόσο το στοίχημα της διαρκούς αναρχικής εξέγερσης και του άτυπου διεθνούς συντονισμού όσων αντεπιτίθενται στον κόσμο της εξουσίας παραμένει ανοιχτό.

Όσο τα ρολόγια της κοινωνίας του εγκλεισμού συνεχίζουν να μετράνε στον πνιγηρό ρυθμό μιας μίζερης ρουτίνας, εμείς συνωμοτούμε για να διαταράξουμε την ειρηνευμένη κανονικότητα και να σπάσουμε την εκκωφαντική σιωπή της απάθειας και της λήθης. Όσο η εξουσία και οι θεσμοί της θωρακίζονται με νόμους, με υλικοτεχνικό εξοπλισμό, με περισσότερα ανδρείκελα και πειθήνιους χειροκροτητές, εμείς βάζουμε μπροστά τα άνομα, ακρατικά κι απείθαρχα σχέδιά μας για την καταστροφή του υπάρχοντος.

Αυτή την παραμονή Πρωτοχρονιάς, όπως συνέβη και τόσες φορές στο παρελθόν, και ταυτόχρονα με συντρόφια σε άλλες φυλακές της Ελλάδας κι άλλα μέρη του κόσμου, βροντοφωνάζουμε το μίσος μας για κάθε μορφή αιχμαλωσίας. Στηρίζουμε αντίστοιχες πρωτοβουλίες (διεθνές κάλεσμα Συγγενών-Φίλων κρατουμένων και διωκόμενων αγωνιστών, κάλεσμα Αναρχικού Μαύρου Σταυρού Λονδίνου, κ.ά.) και συμμέτεχουμε σε διαδηλώσεις θορύβου σε κέντρα κράτησης και φυλακές.

Ο Μαύρος Δεκέμβρης ήταν η αρχή…

Πέμπτη, 31/12/2015, στις 23:30, φυλακές Κορυδαλλού.



Αναρχικές/οί εντός κι εκτός των τειχών Κορυδαλλού

Παρασκευή 11 Δεκεμβρίου 2015

Iσως ακόμα υπάρχω ~ Μαρία Θεριανή Βάθη




Χαμένοι στα παιχνίδια των καιρών
ψάχνοντας για μία πρόσχαρη Ιθάκη
χάσαμε την πορεία…
Ξεπουλήσαμε όνειρα,
αδειάσαμε ελπίδες
γίναμε φθαρτοί στα χέρια διεφθαρμένων.
Τώρα κενό.
Μια περίεργη σιωπή παντού
σαν τα πάντα να νέκρωσαν.
Το φεγγάρι παγωμένο,
σε ένα τοπίο θλίψης σκοτεινό και απόμακρο.
Μόνο μια κραυγή ακούγεται
ξάφνου στο δειλινό καθώς ξημερώνει…
Ίσως κάτι να υπάρχει ακόμη
μέσα στη σκόνη της καταστροφής,
ίσως οι άνθρωποι πήραν πάλι πνοή
και από απάνθρωποι γίνανε τουλάχιστον πιο ανθρώπινοι…
Ίσως υπάρχει ακόμη η λέξη αγάπη,
σ΄αγαπώ,
σ’ αγάπησα ίσως δεν ξεπουλήθηκε
και αυτή στα παζάρια των σχέσεων
και των τρωτών συναισθημάτων…
ίσως ακόμα υπάρχουμε,
                                                              ίσως ακόμα υπάρχω.