Σπονδή ~ Κατερίνα Γώγου

Στο Σημείο...
Που όσο πλησιάζω απομακρύνεται...

Στο Σημείο...
Που όσο σκοτεινιάζει αναδύεται...

Στο Σημείο...
Που κρατάω στη χούφτα μου...
Κι άμα πάω να σ' το δείξω...
Υδρατμός αγάπης γίνεται και εξανεμίζεται..

Στο Σημείο...
Που ονομάζω... Εσύ... Εγώ...

Εγγράφω όλους τους φόνους ποδοπατημένων χορταριών...

Ν' ανθίσει...