Μαύρες Παντιγιέρες ~ Ρέντσο Νοβατόρε

Μαύρα λάβαρα στον άνεμο...

Βαμμένα με αίμα και ήλιο...

Μαύρα λάβαρα στον ήλιο...

Ουρλιαχτό δόξας στον άνεμο...

Ω μαύρες παντιγιέρες υψωμένες...

Απ' την πυγμή του εξεγερμένου ανθρώπου...

Που συγκεντρώνει τη ματιά του έντονα...

Πέρα απ' το κυρίαρχο ψέμα...

Ανεμίζοντας στον ήλιο και τον άνεμο...

Ανεμίζοντας στον άνεμο και τον ήλιο...

Η νίκη γελά στο βάθος...

Στο βάθος, στο βάθος, στο βάθος...

Στο μεγαλείο του ήλιου και τ' ανέμου...

Είμαστε οι φορείς των αναμένων πυρσών...

Είμαστε οι φλογιστές των αναμμένων πυρσών...

Η σημαία μας μαύρη...

Ο δρόμος μας είναι το άπειρο...

Και το ύψιστο ιδανικό μας...

Είναι η κορφή και η άβυσσος...

Περπατάμε μες στη νύχτα...

Μ' έναν ήλιο στο τσερβέλο...

Και με πυρωμένα μάτια...

Δυό πελώρια χρυσά αστέρια...

Ω μαύρες παντιγιέρες...

Ω μαύρα τρόπαια...

Εμβλήματα και σύμβολα...

Της αιώνιας εξέγερσης...

Την σφίγγω μες στη γερή γροθιά μου...

Και μες στις θύελλες και τους ανέμους...

Την υψώνω στο μεγαλείο του ήλιου...

Στο μεγαλείο του ήλιου και των ανέμων...

Των ανέμων και του ήλιου και του φωτός...

Τρέχουμε πέρα από κάθε σύστημα...

Τρέχουμε πέρα από κάθε φόρμα...

Πετάμε προς την υπέρτατη λευτεριά...

Προς την ακραία Αναρχία...