Η Φεγγαράδα ~ Μίλτος Σαχτούρης

Από αίμα πουλιών πλημμυρισμένο...
Κρυμμένο μένει το φεγγάρι...
Πότε πίσω από δέντρα...
Πότε πίσω από θηρία...
Πότε πίσω από σύννεφα...
Με θόρυβο που ξεκουφαίνει τα φτερά αγγέλων...
Κάτι θέλουν να πουν κάτι σημαίνει...
Είναι ακόμα καλοκαίρι...
Όμως μια μυρωδιά από θειάφι φράζει το χειμώνα...
Δεν έχει ούτε καρέκλα να καθίσεις...
Και οι καρέκλες έφυγαν στον ουρανό...