Γιάννης Ρίτσος

Είχα κλείσει τα μάτια για ν' ατενίζω το φως...

Τυφλός...
Είχα κάψει τη φλόγα για ν' αναπνέω...

Τις νύχτες αφουγκραζόμουν τους θρόους της σιγής...
Κ' η ανάσα του χαμόγελου δε γνώριζε τη μετάνοια...

Να δακρύζω πάνω στα διάφανα χέρια μου...
Από μια διάφανη χαρά που δεν επιθυμεί...

Όχι θωπεία...
Όχι όνειρο...
Πιο πέρα...
Εκεί που καταλύεται τ' όνειρο κι η φθορά έχει φθαρεί...

Κ' ήρθες εσύ...