Γυμνό Σώμα ~ Γιάννης Ρίτσος

Είπε ψηφίζω το γαλάζιο...
Εγώ το κόκκινο...
Κι εγώ...

Το σώμα σου ωραίο...
Το σώμα σου απέραντο...
Χάθηκα στο απέραντο...

Διαστολή της νύχτας...
Διαστολὴ του σώματος...
Συστολή της ψυχής...

Όσο απομακρύνεσαι..
Σε πλησιάζω...

Ένα άστρο έκαψε το σπίτι μου...

Οι νύχτες με στενεύουν στην απουσία σου...
Σε αναπνέω...

Η γλώσσα μου στο στόμα σου..
Η γλώσσα σου στο στόμα μου...
Σκοτεινό δάσος...
Οι ξυλοκόποι χάθηκαν και τα πουλιά...

Όπου βρίσκεσαι υπάρχω...

Τα χείλη μου περιτρέχουν τ᾿ αυτί σου...

Τόσο μικρὸ και τρυφερὸ...
Πως χωράει όλη τη μουσική...

Ηδονή...
Πέρα απ᾿ τη γέννηση...
Πέρα απ᾿ το θάνατο...
Τελικὸ κι αιώνιο παρόν...

Αγγίζω τα δάχτυλα των ποδιών σου...
Τι αναρίθμητος ο κόσμος...

Μέσα σε λίγες νύχτες...
Πως πλάθεται και καταρρέει όλος ο κόσμος...

Η γλώσσα αγγίζει βαθύτερα απ᾿ τα δάχτυλα...
Ενώνεται...

Τώρα...
Με τη δική σου αναπνοὴ ρυθμίζεται το βήμα μου κι ο σφυγμός μου...

Δυό μήνες που δε σμίξαμε...
Ένας αιώνας κι εννιὰ δευτερόλεπτα...

Τι να τα κάνω τ᾿ άστρα αφού λείπεις...

Με το κόκκινο του αίματος είμαι...
Είμαι για σένα...