Νικόλας Άσιμος ~ Αναζητώντας Κροκανθρώπους

Αλλά τι κάναμε εμείς.
Καθίσαμε και τα φάγαμε.
Και δεν αντέδρασε κανείς σε τούτο το ΑΠΑΓΟΡΕΥΕΤΑΙ...
Όπως και τότε που τα έβαλα με κνίτες, ολόκληρο στρατό
Και τους έλεγα πως δεν αρκούν “Να έρθετε τρακόσιοι για να με διαλύσετε”
Και σύ μου κράταγες το μπράτσο
Και ψιθύρισες “Ησύχασε τα πράγματα δεν είναι ακόμη ώριμα”.

“Ώριμα; Μα πότε θα ‘ναι ώριμα; Πότε υπήρξαν ώριμα;”
Κάντο λοιπόν, άδραξε τη στιγμή και κάντο τώρα για πάντα και ποτέ.
“Αύριο; Μα δεν υπάρχει αύριο!
Θα ‘χεις πεθάνει αύριο! Αύριο η φλόγα σβήνει...