Μανόλης Αναγνωστάκης

Καπνίσαμε, θυμίσου, ατέλειωτα τσιγάρα συζητώντας ένα βράδυ...
Ξεχνώ πάνω σε τι κι είναι κρίμα γιατί ήταν τόσο μα τόσο ενδιαφέρον...

Μια μέρα, ας ήτανε, να φύγω μακριά σου αλλά κι εκεί θα ’ρθεις και θα με ζητήσεις...
Δεν μπορεί, θε μου, να φύγει κανείς ποτέ μονάχος του...