Ζωή ή Θάνατος ~ Voltairine de Cleyre

Περασμένη κατά το ήμισυ απ’ την Πύλη, μια Ψυχή είπε προς τη Ζωή:
«Τι έχεις να μου προσφέρεις εσύ;» Κι αποκρίθηκε η Ζωή:
«Λύπη, αδιάκοπη πάλη, απογοήτευση·
κι ύστερα απ’ αυτές,
σκοτεινότητα και σιωπή». Η Ψυχή είπε προς το Θάνατο:
«Τι έχεις να μου προσφέρεις εσύ;» Κι αποκρίθηκε ο Θάνατος:
«Στην αρχή ό,τι δίνει η Ζωή στα τελευταία».
Στρεφόμενη εκείνη στη Ζωή: «Κι αν ζήσω και παλέψω;»
—«Θα ζήσουν και θ’ αγωνιστούν άλλοι μετά από σένα,
λογίζοντάς το ευκολότερο εκεί απ’ όπου θα ’χεις εσύ διαβεί».
—«Και τι με τους αγώνες τους;» —«Θα ’ναι κάπου ευκολότερο
για άλλους να συνεχίσουν ν’ αντιπαλεύουν έναν πόνο ακόμα πιο οξύ
από μιαν Αγωνία κυριευτική!» —«Κι εγώ τι σχέση
έχω μ’ όλους αυτούς τους άλλους; Ποιοι είναι αυτοί;»
—«Ο εαυτός σου!» —«Κι όλοι όσοι προηγηθήκανε;» —«Ο εαυτός σου».
—«Η σκοτεινότητα και η σιωπή, έχουνε κι αυτές κάποια κατάληξη;»
—«Σε φως και ήχο καταλήγουνε· η ειρήνη καταλήγει σε οδύνη,
ο Θάνατος καταλήγει σ’ Εμένα, και εσύ πρέπει να γλιστράς από
Εαυτόν
σ’ Εαυτόν, σαν το φως στη σκιά και σαν τη σκιά στο φως ξανά.
Επίλεξε λοιπόν!» Η Ψυχή, στενάζοντας, απάντησε: «Θα ζήσω».

Φιλαδέλφεια (ΗΠΑ), Μάιος 1892