Bruno Filippi ~ Η Ομοσπονδία του Πόνου

Καλώ να μαζευτούν όλοι οι σπασμοί της γης. Οποιοσδήποτε έχει ένα κρυφό σκουλήκι που τον ροκανίζει, οποιοσδήποτε βυθίζεται στο πένθος για το Ιδανικό, οποιοσδήποτε χαμογελά στην παρακμή της ψυχής, μπορεί να έρθει. Εγώ χρειάζομαι ο πόνος μου να γίνει μία πλημμύρα, μια καταιγίδα, θέλω να ακούσω την κραυγή του πόνου, το βογγητό της απόγνωσης.

Γιατί υπάρχει γέλιο σε αυτόν τον κόσμο και εγώ δεν μπορώ ν' ακούσω το γέλιο. Αλυσοδεμένα αδέρφια, βασανισμένοι σύντροφοι, η μάχη είναι κοντά. Σύντομα θα εξαπολύσουμε την επίθεσή μας μεθυσμένοι από εκδίκηση, ο εχθρός θα τραφεί σε φυγή γιατί η Ομοσπονδία του Πόνου είναι τρομερή.

★

Από την ημέρα που γεννήθηκα κουβαλάω ένα βαρύ φορτίο. Οι ώμοι μου είναι κυρτοί και τα μάτια μου βαθουλωμένα. Το σκουλήκι ροκανίζει και ροκανίζει, με έχει καταστρέψει.

Αρκετά, για όνομα του Θεού! Κουράστηκα.

Πετάω το φορτίο και σταματάω, είχα αρκετό στη ζωή μου. Δεν μπόρεσα να ζήσω, αλλά θα ξέρω πώς να πάρω την εκδίκησή μου. Θα κράζω σε κάποιο πεζοδρόμιο με την τελική βλασφημία στα χείλη και την τελική σπίθα μίσους στο μάτι.

★

Πόσο μισώ...! Τα βρωμερά πλακόστρωτα της πόλης αναβλύζουν όλη την οσμή των υπονόμων. Με έχει δηλητηριάσει. Κάποτε ήμουν τόσο δυνατός!

Γελούσα ακόμα τότε... Τότε... Πρέπει στ' αλήθεια να κραυγάσω το τι έγινε, πρέπει στ' αλήθεια να ξεγυμνώσω τον εαυτό μου σε εσάς;

Αλλά ηλίθιοι, είναι η συνηθισμένη ιστορία!

Αγαπάς, ελπίζεις, δουλεύεις, πράττεις και μετά έρχεται η αηδία, το τίποτα, η απόγνωση.

★

Μια μέρα με οδήγησαν στον πόλεμο. Εγώ ονειρεύομουνα, ήμουν ακόμα παιδί. Η πρώτη ριπή του πολυβόλου κροτάλισε σκληρά τα νεύρα μου, άνοιξα τα μάτια μου, είδα αίμα, τίποτα άλλο.

Θυμάμαι μια τεράστια φλόγα, μια συνεχόμενη βροντή... νεκροί, νεκροί... και αυτή η μπόχα των πτωμάτων...

★

Δεν καταλαβαίνω πως αυτή η απαίσια γεύση αυτής της δυσωδίας παρέμεινε στο λαιμό μου. Φαίνεται λες και είμαι σ' ένα τεράστιο νεκροταφείο... σταυροί, φέρετρα και δυσωδία. Η κοινωνία βρωμάει πτώματα.

★

Τα αυτιά μου πονούν φριχτά. Το κανόνι το έκανε αυτό. Το βροντερό θηρίο έκανε γρατζουνιές στο καημένο μυαλό μου.

ακούω πάντα μια κραυγή από μακριά, παρόμοια με τα αναφιλητά ενός απελπισμένου γίγαντα. Αλλά ποιος είναι αυτός που κλαίει στον κόσμο;

★

Ο πόλεμος έχει ξανά - αφυπνίσει μέσα μου το ζώο. Τα σαγόνια μου συστέλλονται σπασμωδικά, η όρασή μου διευρύνεται και τα χέρια μου θέλουν να σφίξουν, να αρπάξουν...

Όταν κοιτάζω κάποιον αιφνιδιάζομαι από μία παράξενη επιθυμία να τον κομματιάσω. Γατί θέλω να σκοτώσω και να κομματιάσω κάποιον; Δεν υπάρχουν πια γερμανοί τώρα, ποιόν πρέπει να σκοτώσω λοιπόν;

★

Θα είμαι μάλλον τρελός. Αλλά η παραφροσύνη μου είναι η πιο τρομερή λογική. Βλέπω πιο μακριά, νιώθω τη ζωή πιο έντονα.

Δεν ξέρω τι είναι ακριβώς, αλλά το σίγουρο είναι ότι υποφέρω πάρα πολύ, πολύ περισσότερο από ό,τι πριν.

Πριν; Να σκεφτείς πως πριν ήμουν ένα παιδί!

★

Αλλά γίνεται αυτό; Βλέπω τις μαργαρίτες να μεγαλώνουν ειρηνικά, τα χελιδόνια έρχονται και φεύγουν μέσα από τους δρόμους του ουρανού. Αφήστε  με να ζήσω λοιπόν! Και εγώ είμαι μία μαργαρίτα και ένα χελιδόνι. Και εμένα μ' αρέσει η δροσιά και το ανοιχτό γαλάζιο.

Αλλά αντί γι' αυτό... δεμένος με χειροπέδες, πιτσιλισμένος με λάσπη, πεινασμένος. Χωρίς αγάπη, χωρίς ελευθερία.

Και έτσι είναι, αφού έτσι το θέλετε. Με μεταμορφώσατε σε λύκο και λύκος θα παραμείνω. Αλλά μέχρι τώρα έχω γρατζουνίσει μόνο το στήθος μου, αύριο θα θέλω άλλο αίμα. Μην παρακαλέσετε για έλεος τότε. Στο μυαλό μου έχετε γράψει: Μακελειό. Και μακελειό θα είναι.

Ίσως η ανθρωπότητα να είναι βρώμικη. Χρειάζεται να καθαριστεί και γι' αυτό το μπάνιο θα χρειαστεί αίμα.

Ποιος ξέρει, μετά την κάθαρση και την καταστροφή... Ίσως τότε γίνουμε σαν τις μαργαρίτες και τα χελιδόνια. Πόσο όμορφο θα ήταν.

★

Γι' αυτό, οι ψυχές που πενθείτε στον κόσμο, σας καλώ να συγκεντρωθείτε.

Η σημαία ήδη κυματίζει.

Είναι μαύρη, στέκεται πένθιμα. Εμπρός λοιπόν, άγριοι Προμηθείς. Η κραυγή της εκδίκησης είναι μουσική γλυκιά και αγαπημένη.

 Σήμερα πρέπει να σκοτώσουμε, να σκοτώσουμε... αύριο θα είμαστε μαργαρίτες...

Εμπρός, Ομοσπονδία του Πόνου!

Bruno Filippi ~ Το σκοτεινό γέλιο ενός επαναστάτη

Η μετάφραση του βιβλίου έγινε από τα φυλακισμένα μέλη της Συνωμοσίας Πυρήνων της Φωτιάς