Σε αυτό τον κόσμο, οι λύκοι κατοικούν στα άκρα. Στη μέση βρίσκονται αυτοί που δεν τολμούν.

Κάποιος απ' τη μέση μπορεί να ρωτήσει προς τη μεριά μας: "Γιατί κυνηγάτε το αδύνατο;"

Όμως η φωνή μας που μιλάει απ' την καρδιά φωνάζει: "Δεν υπάρχει αδύνατο για τον Άνθρωπο. Ποτέ μη βάζεις σύνορα στη θέληση του Ατόμου. Να σπας τα όρια. Να πεθαίνεις και να λες Θάνατος δεν υπάρχει..." Να αρνιέσαι τη μάζα. Να αρνιέσαι την κοινωνία και τον ειρηνικό θάνατο του κομπάρσου". Μια έκρηξη μέσα μας φωνάζει: "Είμαι Εγώ, εισβάλλω στη σκηνή του κόσμου και ανατινάζω την ησυχία του." Είμαστε εμείς, οι Εξόριστοι Αναρχικοί, οι Μηδενιστές, οι Εικονοκλάστες, που γκρεμίζουμε τα είδωλα του κόσμου σας. Στους συντρόφους προσφέρουμε τη φωτιά του Προμηθέα. Στους εχθρούς τον πόλεμο. Στους αδιάφορους... τίποτα..."

Απόσπασμα από κείμενο της Ε.Ο. Συνομωσία Πυρήνων της Φωτιάς και του αναρχικού επαναστάτη Θεόφιλου Μαυρόπουλου για αλληλεγγύη στους Αλφρέντο Κοσπίτο και Σέρτζιο Μαρία Στεφάνι