Σαν όνειρο στον ύπνο σου το βαθύ
Σαν μια κραυγή από το υποσυνείδητό σου
Το εγκαταλελειμμένο σου εγώ
Άκουσες φωνές που στην αρχή δεν τις πίστεψες
Μιας και πάντα έμπλεκες την πραγματικότητα με την αρρωστημένη σου φαντασία
Φωνές που σου έλεγαν πως όλη σου τη ζωή την έζησες μέσα στις πλάνες
Τα απατηλά όνειρά σου που δεν κατάφερες να πραγματοποιήσεις
Τον εαυτό σου που δεν κατάφερες στο ελάχιστο να αναπτύξεις
Το ξέρω πως είχες όνειρα πολλά, ήθελες να κάνεις πράγματα στη μίζερη ζωή σου
Μα κατέληξες μόνος και δυστυχισμένος
Χωρίς να μπορείς με κανέναν να μοιραστείς τις σκέψεις σου
Νικημένος από τις ανασφάλειές σου
Λοιπόν κλείσε τα μάτια σου και αναρωτήσου πριν φύγεις
Τι ήταν όλα αυτά που ονειρευόσουν να κάνεις;
Σήκω, ούρλιαξε δυνατά, μα μονάχα μην κλάψεις
Έστω αυτές τις τελευταίες σου στιγμές πίστεψε πως είσαι δυνατός
Και μην αφήσεις τη ζωή σου άλλο χωρίς εσένα...

~ Zero ~