Κωνσταντίνος Π. Καβάφης

Σώμα, θυμήσου όχι μόνο το πόσο αγαπήθηκες

Όχι μονάχα τα κρεβάτια όπου πλάγιασες
Αλλά κι εκείνες τις επιθυμίες που για σένα
Γυάλιζαν μες στα μάτια φανερά
Κι  ετρέμανε μες στη φωνή και κάποιο
Τυχαίον εμπόδιο τις ματαίωσε
Τώρα που είναι όλα πια μέσα στο παρελθόν
Μοιάζει σχεδόν και στις επιθυμίες
Εκείνες σαν να δόθηκες, πώς γυάλιζαν
Θυμήσου, μες στα μάτια που σε κοίταζαν
Πώς έτρεμαν μες στη φωνή, για σε, θυμήσου, σώμα...