Νίκος Καζαντζάκης

Σωτηρία θα πει να λυτρωθείς απ' όλους τους σωτήρες...
Αυτή 'ναι η ανώτατη λευτεριά, η πιο αψηλή, όπου με δυσκολία αναπνέει ο άνθρωπος...
Αντέχεις...?

(Αναφορά στον Γκρέκο)

Ξέρω καλά πως ο θάνατος δε νικιέται...

Μα η αξία του ανθρώπου δεν είναι η νίκη, παρά ο αγώνας για τη νίκη...

Και ξέρω ακόμα ετούτο, το δυσκολότερο δεν είναι ούτε ο αγώνας για τη νίκη...

Η αξία του ανθρώπου είναι μια μονάχα, ετούτη...

Να ζει και να πεθαίνει παλικαρίσια και να μην καταδέχεται αμοιβή...

Κι ακόμα ετούτο, το τρίτο ακόμα πιο δύσκολο...

Η βεβαιότητα πως δεν υπάρχει αμοιβή, να μη σου κόβει τα ήπατα παρά να σε γεμίζει χαρά, υπερηφάνεια κι αντρεία...

(Αναφορά στον Γκρέκο)

Να πολεμάς για μιαν υπόθεση που την ξέρεις χαμένη...

Αυτός είναι ο μόνος αγώνας που στέκει στον περήφανο άντρα...

(Ο Βραχόκηπος)

Αυτά τα παιχνίδια του λόγου κι αυτές οι καμπύλες του στοχασμού με γοήτευαν και μ' έκαναν να ξεχνώ το πιο βασικό χρέος πάνω στη γη, τη δράση...

Να ενεργείς, να ζυμώνεις, να πλάθεις...

Ν' αγκαλιάζεις την ύλη, όπως αγκαλιάζεις μια γυναίκα...

Να παράγεις γεγονότα όπως κάνεις παιδιά...

Να στρατεύεσαι στην υπόθεση του Σύμπαντος και να πολεμάς...

(Ο Βραχόκηπος)