Εσείς φυλακισμένοι και αλυσοδεμένοι.Εσείς παράνομοι, αλάνια, μαχαιροβγάλτες, παρίες και απόκληροι. Σηκωθείτε και εξεγερθείτε.
Δημιουργήστε την Αναρχία...
Άστεγοι, αδέσποτοι του δρόμου. Τα ζεστά τζάκια σας γνέφουν. Τα σπίτια σας θέλουν με τη ζεστασιά και την εικόνα τους. Τα χαλιά θωπεύουν τα πόδια σας. Το πιάνο χαϊδεύει τα αυτιά. Οι πύλες ωστόσο είναι κλειδωμένες για εσάς. Ο πάγος και οι πέτρες σκίζουν τα ξυπόλυτα πόδια σας. Σας "υποδέχονται" το γαύγισμα των σκύλων και οι προειδοποιήσεις των φυλάκων...
Κορμιά αφήνονται νωχελικά πάνω σε μεταξωτά μαξιλάρια ενώ ο άνεμος φυσά μέσα από τα κουρέλια σας. Τα πάθη ξεσηκώνονται κάτω από τις ζεστές κουβέρτες, τα δικά σας χείλη όμως μελανιάζουν από το κρύο, η καρδιά σας είναι στάχτη. Σε μια γωνιά κοιμόμαστε ακουμπισμένοι στον τοίχο...
Όχι πολύ μακριά, μια πόρνη βαδίζει πάνω-κάτω. Είναι η κόρη σας που πουλάει τη νεανική της φλόγα σε παγωμένες καρδιές, καλυμμένες με χρυσό...
Φτωχέ ανόητε. Εδώ είναι ένα σπίτι, εδώ είναι η ζεστασιά, εδώ η άνεση. Μπες και κατέλαβέ το. Άσε τον ιδιοκτήτη να βαδίζει στους δρόμους και τα δόντια του να κροταλίζουν. Ας πουλάνε οι κόρες τους τον εαυτό τους αν δεν ενωθούν στη δημιουργία ενός καλύτερου κόσμου.
Δημιουργήστε την Αναρχία...
Εσείς επιστάτες. Σταματήστε να είστε τα μαντρόσκυλα της ιδιοκτησίας άλλων. Είναι εγκληματικό το να φυλάτε τους πλούσιους. Ενάντια σε ποιους τους φυλάτε; Ενάντια στους φτωχούς, δηλαδή τους εαυτούς σας. Ανοίχτε τις πύλες και αφήστε τους πραγματικούς δικαιούχους, τους φτωχούς, να μπουν και να πάρουν αυτό που είναι δικό τους.
Δημιουργήστε την Αναρχία...
Εσείς υπηρέτες. Σταματήστε να είστε δουλοπρεπείς. Είναι ντροπή για έναν άνθρωπο να είναι σκλάβος. Κοιτάξτε πως εξευτελίζεσθε. Τα αφεντικά σας ταΐζουν με τα αποφάγια τους. Πεινώντας, τους γλύφετε τα πόδια. Τα παιδιά σας μαραίνονται στο σκοτάδι και την υγρασία κάτω από τη σκάλα, ενώ στο μέγαρο του αφέντη σας λάμπουν ο ήλιος και η ευτυχία. Ανοίχτε διάπλατα τις πόρτες. Αφήστε τα ισχνά παιδιά να μπουν στις επαύλεις. Κάντε τα χλωμά μάγουλά τους να ζωντανέψουν, τα θαμπά μάτια τους να φωτιστούν.
Δημιουργήστε την Αναρχία...
Εσείς θρησκευόμενα κορόιδα. Καταστρέψτε τις εκκλησίες, αυτά τα κελιά του πνεύματός σας. Πετάξτε από τον λαιμό σας τους σταυρούς, τους στραγγαλιστές της ελευθερίας σας. Σπάστε τα καντήλια που αφήνουν να πέσει επάνω σας μονάχα σκοτάδι. Ρίχτε στα σκουπίδια όλα τα είδωλα, τους θεούς και τους διαβόλους, ενθρονίστε τον άνθρωπο στον πραγματικό κόσμο.
Δημιουργήστε την Αναρχία...
Εσείς απόκληροι, έκπτωτοι, περιφρονημένοι. Ξεσηκωθείτε και καταστρέψτε αυτή την κοινωνία όπου υπάρχουν οι "κάτω" και οι "πάνω". ξεσηκωθείτε και δείξτε ότι είσαστε ανώτεροι, ότι είμαστε ανάξιοι της δική σας κοινωνίας, της καταφρόνιας σας. Οτιδήποτε βρισκόταν από πάνω σας, θα βρεθεί από κάτω σας.
Δημιουργήστε την Αναρχία...
Ιδιοκτήτες των μεγάρων και των παλατιών. Αν δεν αντέχετε την ισότητα, τότε καταφύγετε στα υπόγεια κάτω από τις σκάλες, στις όλο υγρασία γωνιές. Γιατί εμείς πάμε στο φως, στον ήλιο.
Δημιουργούμε την Αναρχία...
Δημιουργήστε την Αναρχία...
Άστεγοι, αδέσποτοι του δρόμου. Τα ζεστά τζάκια σας γνέφουν. Τα σπίτια σας θέλουν με τη ζεστασιά και την εικόνα τους. Τα χαλιά θωπεύουν τα πόδια σας. Το πιάνο χαϊδεύει τα αυτιά. Οι πύλες ωστόσο είναι κλειδωμένες για εσάς. Ο πάγος και οι πέτρες σκίζουν τα ξυπόλυτα πόδια σας. Σας "υποδέχονται" το γαύγισμα των σκύλων και οι προειδοποιήσεις των φυλάκων...
Κορμιά αφήνονται νωχελικά πάνω σε μεταξωτά μαξιλάρια ενώ ο άνεμος φυσά μέσα από τα κουρέλια σας. Τα πάθη ξεσηκώνονται κάτω από τις ζεστές κουβέρτες, τα δικά σας χείλη όμως μελανιάζουν από το κρύο, η καρδιά σας είναι στάχτη. Σε μια γωνιά κοιμόμαστε ακουμπισμένοι στον τοίχο...
Όχι πολύ μακριά, μια πόρνη βαδίζει πάνω-κάτω. Είναι η κόρη σας που πουλάει τη νεανική της φλόγα σε παγωμένες καρδιές, καλυμμένες με χρυσό...
Φτωχέ ανόητε. Εδώ είναι ένα σπίτι, εδώ είναι η ζεστασιά, εδώ η άνεση. Μπες και κατέλαβέ το. Άσε τον ιδιοκτήτη να βαδίζει στους δρόμους και τα δόντια του να κροταλίζουν. Ας πουλάνε οι κόρες τους τον εαυτό τους αν δεν ενωθούν στη δημιουργία ενός καλύτερου κόσμου.
Δημιουργήστε την Αναρχία...
Εσείς επιστάτες. Σταματήστε να είστε τα μαντρόσκυλα της ιδιοκτησίας άλλων. Είναι εγκληματικό το να φυλάτε τους πλούσιους. Ενάντια σε ποιους τους φυλάτε; Ενάντια στους φτωχούς, δηλαδή τους εαυτούς σας. Ανοίχτε τις πύλες και αφήστε τους πραγματικούς δικαιούχους, τους φτωχούς, να μπουν και να πάρουν αυτό που είναι δικό τους.
Δημιουργήστε την Αναρχία...
Εσείς υπηρέτες. Σταματήστε να είστε δουλοπρεπείς. Είναι ντροπή για έναν άνθρωπο να είναι σκλάβος. Κοιτάξτε πως εξευτελίζεσθε. Τα αφεντικά σας ταΐζουν με τα αποφάγια τους. Πεινώντας, τους γλύφετε τα πόδια. Τα παιδιά σας μαραίνονται στο σκοτάδι και την υγρασία κάτω από τη σκάλα, ενώ στο μέγαρο του αφέντη σας λάμπουν ο ήλιος και η ευτυχία. Ανοίχτε διάπλατα τις πόρτες. Αφήστε τα ισχνά παιδιά να μπουν στις επαύλεις. Κάντε τα χλωμά μάγουλά τους να ζωντανέψουν, τα θαμπά μάτια τους να φωτιστούν.
Δημιουργήστε την Αναρχία...
Εσείς θρησκευόμενα κορόιδα. Καταστρέψτε τις εκκλησίες, αυτά τα κελιά του πνεύματός σας. Πετάξτε από τον λαιμό σας τους σταυρούς, τους στραγγαλιστές της ελευθερίας σας. Σπάστε τα καντήλια που αφήνουν να πέσει επάνω σας μονάχα σκοτάδι. Ρίχτε στα σκουπίδια όλα τα είδωλα, τους θεούς και τους διαβόλους, ενθρονίστε τον άνθρωπο στον πραγματικό κόσμο.
Δημιουργήστε την Αναρχία...
Εσείς απόκληροι, έκπτωτοι, περιφρονημένοι. Ξεσηκωθείτε και καταστρέψτε αυτή την κοινωνία όπου υπάρχουν οι "κάτω" και οι "πάνω". ξεσηκωθείτε και δείξτε ότι είσαστε ανώτεροι, ότι είμαστε ανάξιοι της δική σας κοινωνίας, της καταφρόνιας σας. Οτιδήποτε βρισκόταν από πάνω σας, θα βρεθεί από κάτω σας.
Δημιουργήστε την Αναρχία...
Ιδιοκτήτες των μεγάρων και των παλατιών. Αν δεν αντέχετε την ισότητα, τότε καταφύγετε στα υπόγεια κάτω από τις σκάλες, στις όλο υγρασία γωνιές. Γιατί εμείς πάμε στο φως, στον ήλιο.
Δημιουργούμε την Αναρχία...
Από την εφημερίδα Προάγγελος Καταιγίδας
Όργανο της Ομοσπονδίας Αναρχικών Ομάδων της Πετρούπολης
Γενάρης 1918
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου