~ Άτιτλο ~

Ρημάζοντας τις νύχτες των μητροπόλεων
Κάνοντας σάλτο πίσω από τους φιλήσυχους δρόμους σας
Ενοχλώντας τους ύπνους σας
Και τα ψεύτικα, γεμάτα απληστία όνειρά σας...
Φυτρώσαμε ξαφνικά από το πουθενά και το τίποτα...
Φυτρώσαμε εκεί που δε μας σπείρανε
Σε καμένη γη
Γιατί έτσι είναι η γη που ζούμε
Και όποιος δεν τη βλέπει
Απλά κάνει ότι δεν τη βλέπει
Τα γεμάτη αγάπη συναισθήματά μας
Και οι καθαρές συνειδήσεις μας
Δε σταματάνε πουθενά...
Απαρνιόμαστε την κανονικότητα της βιτρινιάρικης ζωής σας
Τις πλαστές κοινωνικές σχέσεις σας
Την ίδια κοινωνία που ζείτε που επιλέξατε με τη θέλησή σας να ζείτε
Και συνεχίζετε να ζείτε
Και να ψηφίζετε τους μαλάκες που φυλακίζουν
Που βιάζουν
Που δέρνουν
Που νομίζουν ότι φιμώνουν...

Προχθές είδα πολλά χέρια σε ένα παράθυρο με κάγκελα να χαιρετάνε
Πως χωράνε τόσα χέρια σε ένα παράθυρο;
Δεν σας νοιάζει
Δεν είδατε αυτό που είδα
Ούτε ποτέ θα το δείτε
Δεν είστε παρά μόνο εμπόδια στο δρόμο μας
Στρατευμένα
Κοινωνικά κοιμισμένα εμπόδια
Που δέχονται εντολές...
Εμείς φυτρώσαμε ενοχλητικά ανάμεσά σας
Στόχος μας  είναι η καταστροφή των εμποδίων που δεν μας αφήνουν
Να ζούμε με αξιοπρέπεια
Είτε τα εμπόδια είναι υλικά
Είτε όχι
Οι συνειδήσεις μας, μας καλούν στον αφανισμό τους
Για ζωή χωρίς όρια
Χωρίς φυλακές και εμπόδια...
Μέχρι το τέλος, μέχρι το μηδέν...

Από τη μποσούρα "Μηδενιστική Πορεία για τη διάχυση της Φωτιάς και του Χάους"