[*"Είναι απαραίτητο να ζήσω τη ζωή μου"- Ζυλ Μπονό, αναρχικός ληστής τραπεζών]
Δε πιστεύω στο Δίκαιο. Η ζωή, η οποία στην ολότητα της είναι η εκδήλωση ασυνάρτητων δυνάμεων, άγνωστων και απροσδιόριστων, απορρίπτει το ανθρώπινο τέχνασμα του δικαίου. Το δίκαιο γεννήθηκε όταν μας αφαιρέθηκε ο έλεγχος της ζωής μας. Όντως, αρχικά, η ανθρωπότητα δεν είχε κανένα δίκαιο. Ζούσε και αυτό ήταν όλο. Σήμερα, αντ'αυτού υπάρχουν χιλιάδες δίκαια. Θα μπορούσε κάποιος να πει ορθά πως όλα όσα μας λείπουν, τα αποκαλούμε δίκαιο.
Ξέρω ότι ζω και ότι επιθυμώ να ζήσω.
Είναι πολύ δύσκολο να μετατρέψω αυτό το θέλω σε πράξη. Είμαστε περικυκλωμένοι από μία ανθρωπότητα που θέλει ότι θέλουν οι άλλοι. Ο απομονωμένος μου ισχυρισμός είναι το πιο σοβαρό έγκλημα.
Οι νόμοι και οι ηθικές, σε συναγωνισμό, με τρομοκρατούν και με πείθουν.
Τα χρηστά ήθη έχουν θριαμβεύσει.
Κάποιος προσεύχεται, εκλιπαρεί, καταριέται, αλλά κανείς δεν τολμά. Η δειλία, χαιδεμένη από το χριστιανισμό, δημιουργεί την ηθική και αυτή δικαιολογεί την προστυχιά και γεννά την αυταπάρνηση.
Αλλά αυτή η λαχτάρα για ζωή, αυτή η θέληση, το μόνο που ποθεί είναι να αναπτυχθεί ελεύθερα. Ο χριστιανός κοιτάει γύρω του προσεχτικά για να δει αν τον παρακολουθεί κανείς και, τρέμοντας, διαπράττει μια αμαρτία. Πάθος: αμαρτία, αγάπη: αμαρτία αυτή είναι η αντιστροφή των όρων.
” Πόρνη, θηλυκό όλου του κόσμου, εσύ δεν έχεις ντροπή σε αυτόν τον κόσμο. Είσαι έντιμη και ειλικρινής. Προσφέρεις τον εαυτό σου σε όποιον πληρώνει, χωρίς να δημιουργείς ή να έχεις ποτέ αυταπάτες.
Η κοινωνία, αντίθετα, σεμνή και καθαρή εξωτερικά, μολυσμένη με γάγγραινα σε όλο το κορμί, μου φέρνει εμετό, με γεμίζει με μίσος και απέχθεια, με σκοτώνει. “
Ζηλεύω τους άγριους. Και θα τους φωνάξω με δυνατή φωνή: “Σώστε τους εαυτούς σας, έρχεται ο πολιτισμός.”
Μα φυσικά: ο αγαπητός πολιτισμός μας, για τον οποίον είμαστε τόσο περήφανοι. Εγκαταλείψαμε μια ελεύθερη και χαρούμενη ζωή στα δάση για αυτήν τη φρικιαστική ηθική και υλική σκλαβιά. Και είμαστε μανιακοί, νευρασθενικοί, αυτοκτονικοί.
Γιατί θα πρέπει να με νοιάζει που ο πολιτισμός έδωσε φτερά στην ανθρωπότητα για να μπορεί να βομβαρδίζει πόλεις, γιατί πρέπει να με νοιάζει που ξέρω κάθε άστρο του ουρανού και κάθε ποτάμι της γης;
Είναι αλήθεια πως στο παρελθόν δεν υπήρχαν νομικοί κώδικες και φαίνεται πως η δικαιοσύνη αποδιδόταν συνοπτικά.
Βάρβαρες εποχές! Αντίθετα σήμερα άνθρωποι εκτελούνται στην ηλεκτρική καρέκλα, εκτός αν η φιλανθρωπία του Μπεκάρια* τους βασανίζει μέσα στις φυλακές για την υπόλοιπη ζωή τους.
Αλλά σας αφήνω στη γνώση σας και στους νομικούς σας κώδικες, σας αφήνω στα υποβρύχια και στις βόμβες σας. Ακόμα γελάτε με την όμορφη ελευθερία μου, την άγνοια μου, το σθένος μου. Χτες ο ουρανός ήταν όμορφος να τον βλέπεις· τα μάτια του αγνώστου τον χάζευαν.
Σήμερα ο έναστρος θόλος είναι ένα μολύβδινο πέπλο που μάταια προσπαθούμε να διαπεράσουμε· σήμερα δεν είναι πια άγνωστος αλλά δύσπιστος.
Όλοι αυτοί οι φιλόσοφοι, όλοι αυτοί οι επιστήμονες, τι κάνουν;
Για ποια άλλα εγκλήματα ενάντια στην ανθρωπότητα συνωμοτούν; Δε δίνω δεκάρα για την πρόοδό τους· θέλω μόνο να ζήσω και να απολαύσω.
“Πίθηκε της ζούγκλας του Βόρνεο, ο Δαρβίνος σε συκοφάντησε!”
Εν τω μεταξύ ολόκληρη η ύπαρξη μου, μου φωνάζει: θέλω να ζήσω!
Ξεκολλάω τα αγκάθια του χριστιανού από το μέτωπο μου και ρουφώ το άρωμα των τριαντάφυλλων.
Είμαι καλά τώρα. Είμαι χαρούμενος που ζω.
Οι σειρήνες ουρλιάζουν και το μακάριο πλήθος πηγαίνει στο σφαγείο.
Και εσύ επίσης, ω επαναστάτη, ανεβαίνεις στο άλογο σου, και συ είσαι σάπιος!
Πόσο ζηλεύω το μεγάλο Μπονό!
“Il me faut vivre ma vie!”
Είναι ανώφελο. Είμαι φθαρμένος. Η κοινωνία με νίκησε. Και το μίσος. Μισώ οργισμένα την κτηνώδη ανθρωπότητα που με έχει σκοτώσει, που με μετέτρεψε σε ένα ανθρώπινο τομάρι.
Μακάρι να μπορούσα να μεταμορφωθώ σε λύκο για να μπορούσα να βυθίσω τα δόντια μου και τα νύχια μου μέσα στην κοιλιά της κοινωνίας σε ένα όργιο καταστροφής.
*(Νομομαθής Ιταλός αριστοκράτης του 18ου αιώνα, που με το έργο του “Για τα εγκλήματα και τις ποινές” (1764), ενέπνευσε τη μεταρρύθμιση του ιταλικού σωφρονιστικού συστήματος.)
Από την μπροσούρα ''Το σκοτεινό γέλιο ενός επαναστάτη'' μτφ από τα φυλακισμένα μέλη της Συνομωσίας Πυρήνων της Φωτιάς, εκδόσεις ''Μαύρη Διεθνής''
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου