[...] Επιθυμητό δεν είναι να καλλιεργούμε το σεβασμό προς το νόμο αλλά το σεβασμό προς το δίκαιο. Η μόνη υποχρέωση που πρέπει να έχω είναι να κάνω πάντοτε ό,τι θεωρώ σωστό [...]
Ο σοφός άνθρωπος δεν θα αφήσει το ορθό στο έλεος της τύχης ούτε [θα το εμπιστευθεί] στη δύναμη της πλειοψηφίας [...]
Όταν υπάρχουν άδικοι νόμοι πρέπει να τους υπακούμε ή να πρέπει προσπαθούμε να τους αλλάξουμε; Και μέχρι να καταφέρουμε να τους αλλάξουμε πρέπει να τους υπακούμε ή πρέπει να τους παραβιάζουμε αμέσως; Οι άνθρωποι γενικά πιστεύουν ότι πρέπει να περιμένουμε μέχρι να πείσουμε την πλειοψηφία να τους αλλάξει. Νομίζουν ότι αν αντισταθούν το φάρμακο είναι χειρότερο από το κακό. Αλλά η κυβέρνηση ευθύνεται γι’ αυτό. Εκείνη είναι που δημιουργεί αυτή την κατάσταση. Ας είναι καλύτερη κι ας προβλέπει την αποφυγή τέτοιων αδικιών[...]
Αλλά αν [η αδικία] είναι τέτοιας φύσης ώστε να απαιτεί από σένα να γίνεις φορέας της αδικίας σε βάρος άλλου, τότε λέω παραβίασε το νόμο. Άφησε τη ζωή σου να γίνει η αντίθετης φοράς τριβή που σταματάει τη μηχανή. Αυτό που πρέπει να κάνω είναι να εξασφαλίσω, όπως και να ΄χει, το ότι δεν προσφέρομαι στο άδικο το οποίο καταδικάζω [...]
Κάτω από μια κυβέρνηση που φυλακίζει οποιονδήποτε άδικα, ο πραγματικός χώρος για τον δίκαιο άνθρωπο είναι η φυλακή [...]
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου