Εγκώμιο στη διαλεκτική ~ Bertolt Brecht

Το άδικο προχωράει σήμερα με βήμα όλο σιγουριά.

Οι καταπιεστές προετοιμάζονται για δεκάδες χιλιάδες χρόνια.

Η βία εξασφαλίζει. Όπως ακριβώς είναι, έτσι θα μείνει.

Καμιά φωνή δεν αντηχεί έξω από τη φωνή των κυριάρχων.

Και στις αγορές λέει η εκμετάλλευση αδιάντροπα. Τώρα εγώ πρώτη ξεκινάω.

Μα κι απ' τους καταπιεσμένους λένε πολλοί τώρα.

Αυτό που θέλουμε, ποτέ δεν πρόκειται να γίνει.

Όποιος ακόμα ζει, δε λέει, Ποτέ.

Το σίγουρο δεν είναι σίγουρο.

Όπως ακριβώς είναι, έτσι δε μένει.

Όταν πουν ό,τι είχανε οι κυρίαρχοι να πούνε.

Θα μιλήσουνε οι κυριαρχούμενοι.

Ποιος τολμάει να πει, Ποτέ;

Ποιος φταίει, σαν η καταπίεση παραμένει; Εμείς.

Ποιος θα φταίει σαν η καταπίεση συντριβεί; Εμείς πάλι.

Όποιος γονατισμένος είναι, όρθιος να σηκωθεί.

Όποιος χαμένος είναι, να παλέψει.

Όποιος την κατάστασή του έχει αναγνωρίσει, πώς να εμποδιστεί;

Γιατί οι νικημένοι του σήμερα είναι οι νικητές του αύριο.

Και το Ποτέ γίνεται, Σήμερα ακόμα...