Δεν πιστεύω σ' έναν επίγειο παράδεισο, γιατί σε κάθε στάδιο της ανθρώπινης εξελίξεως, όλα ξαναγίνονται στόχοι που πρέπει να κατακτηθούν.
Το άτομο δεν επιβεβαιώνεται παρά μέσα στον αγώνα, με τον αγώνα.
Πρέπει να περάσει από χαμηλά για να φτάσει σ' ένα ορισμένο ύψος.
Πρέπει να έχει διακινδυνεύσει τη ζωή του, να έχει διαγκωνισθεί με το θάνατο, για να προσεγγίσει τη συνείδηση.
Να τα έχει παίξει όλα για όλα σ' αυτό τον αγώνα για την ύπαρξη, που είναι η επιβεβαίωση του εαυτού του.
Και ποτέ σταμάτημα, ποτέ οριστική ειρήνη, αλλιώς όλα ναρκώνονται γύρω του και η ζωή καταρρέει, γίνεται πράγμα αξιοθρήνητο, αυτοκαταστρέφεται και εκμηδενίζεται...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου