Άτιτλο

Ανθισμένα ονειράτα σε κατακόκκινο κήπο

Τα αγγίζει χέρι και τρέμει

Ρίγη συγκίνησης και θαυμασμό εκφράζουν

Σιωπή...Δέος...για την αγριότητα της νιοτης!

Εμπρός να μεθύσουμε το σύμπαν!

Πίνοντας κρασί και κρατώντας τριαντάφυλλα αδέρφια!

Σκληρή αγάπη κουρνιάζει στο μισοφέγγαρο...

Εμπρός να μεθύσουμε το σύμπαν!

Μαζεμένη αυτοπεποίθηση,τώρα είναι η ευκαιρία!

Αξιώνουμε τον κόσμο να μας δώσετε...

Εσείς!Προδότες της ανθρώπινης ύπαρξης!

Λυγίζοντας το κορμί της απελπισίας

Συνθλίβοντας κάθε ίχνος ψεύδους...

Καθαρίζοντας την σήψη που απλώσατε...

Όχι γιατί καλύτεροι είμαστε...

Όχι γιατί περισσότεροι γενήκαμε...

Γιατί όμως την αγάπη και την αλήθεια γνωρίζουμε!

Εμπρός να μεθύσουμε το σύμπαν αδέρφια!

 Λ.Α

Από την μπροσούρα ''Ταξίδι στο χωροχρόνο'' τ.01