Η διαδρομή και εξέλιξη του σωφρονιστικού συστήματος στο Ισπανικό κράτος στη χρονική περίοδο της μεταπολίτευσης. Η δημοκρατία επιχειρεί να μεταλλάξει το ολοκληρωτικό παρελθόν της δικτατορίας του Φράνκο σε όλα τα επίπεδα συμπεριλαμβανομένου βεβαίως του σωφρονιστικού και νομικού καθεστώτος. Μέσα σ’ αυτό το κλίμα αλλαγών και έχοντας παραχωρήσει τρεις αμνηστίες σε μεγάλο αριθμό κρατουμένων, η δημοκρατία βρίσκεται αντιμέτωπη με μια εκρηκτική κατάσταση.
Οι φυλακισμένοι και οι φυλακισμένες οργανώνονται για να καλυτερεύσουν τη κατάστασή τους: οι δραπετεύσεις, οι εξεγέρσεις κλπ είναι καθημερινά γεγονότα. Είναι η στιγμή, που εφευρίσκει το "λευκό" βασανιστήριο της απομόνωσης, που είναι πολύ περισσότερο από μια απλή τιμωρία. Εμπεριέχει την κατασκευή νέων μεγάλων φυλακών υψίστης ασφαλείας, και την εμφάνιση των μοντέλων FIES (Μητρώα Εσωκλείστων Ειδικής Παρακολούθησης).
Η πολιτική σωφρονισμού δεν επικεντρώνεται τόσο στη φυσική καταστολή (που πάντοτε είναι παρούσα ούτως ή άλλως) αλλά στη ψυχολογική καταστολή και την καταστροφή της προσωπικότητας: την απομόνωση των λεγόμενων επικίνδυνων κρατούμενων από τους υπολοίπους και από τον ίδιο τους τον οικογενειακό, φιλικό και κοινωνικό κύκλο.
Οι φυλακισμένοι και οι φυλακισμένες οργανώνονται για να καλυτερεύσουν τη κατάστασή τους: οι δραπετεύσεις, οι εξεγέρσεις κλπ είναι καθημερινά γεγονότα. Είναι η στιγμή, που εφευρίσκει το "λευκό" βασανιστήριο της απομόνωσης, που είναι πολύ περισσότερο από μια απλή τιμωρία. Εμπεριέχει την κατασκευή νέων μεγάλων φυλακών υψίστης ασφαλείας, και την εμφάνιση των μοντέλων FIES (Μητρώα Εσωκλείστων Ειδικής Παρακολούθησης).
Η πολιτική σωφρονισμού δεν επικεντρώνεται τόσο στη φυσική καταστολή (που πάντοτε είναι παρούσα ούτως ή άλλως) αλλά στη ψυχολογική καταστολή και την καταστροφή της προσωπικότητας: την απομόνωση των λεγόμενων επικίνδυνων κρατούμενων από τους υπολοίπους και από τον ίδιο τους τον οικογενειακό, φιλικό και κοινωνικό κύκλο.
Η γέννηση του καθεστώτος F.I.E.S.
Το FIES (Fichero de Internos de Especial Seguimiento - Αρχείο Κρατουμένων σε Ειδική Παρακολούθηση) που εφαρμόζεται τα τελευταία χρόνια από το Ισπανικό κράτος αποτελεί μια από τις πιο σοβαρές παραβιάσεις των ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Χωρίς να πρόκειται για ένα θεσπισμένο νομοθετικά καθεστώς, είναι η "άδεια" που έχουν οι δεσμοφύλακες να καταστέλλουν συγκεκριμένους κρατούμενους που οργανώνονται ενάντια στους θεσμούς των φυλακών.
Εφαρμόστηκε για πρώτη φορά το 1991, μετά την αναδιοργάνωση του A.P.R.E. (Asociacion de Presos en Regimen Especial - Σύλλογος Φυλακισμένων σε Ειδικό Καθεστώς), μιας ομάδας συνειδητοποιημένων φυλακισμένων, δραστήριων σε ό,τι αφορά τα προβλήματα της φυλακής. Ήταν επίσης μετά από μια σειρά εξεγέρσεων με ομηρίες δεσμοφυλάκων και προϊσταμένων της φυλακής και της δικαιοσύνης, που πραγματοποιήθηκαν με σκοπό να φτάσουν στην κοινωνία τα αιτήματα των κρατουμένων για βελτίωση των συνθηκών μέσα στις ισπανικές φυλακές.
Το F.I.E.S. που δημιουργήθηκε από τον υπουργό εσωτερικών Antoni Asuncion, σχεδιάστηκε και εκτελέστηκε με σκοπό να καταστρέψει το σύλλογο A.P.R.E. και να διαχωρίσει τον υπόλοιπο πληθυσμό της φυλακής από εκείνους που θεωρούνταν πιο επικίνδυνοι για εξεγέρσεις ή αποδράσεις, φτιάχνοντας έτσι μια φυλακή μέσα στην ίδια τη φυλακή.
Επιλέγουν τους κρατούμενους, τους χωρίζουν σε μικρές ομάδες και τους μεταφέρουν έναν-έναν στα κελιά (medulos) F.I.E.S., τα ειδικά τμήματα όπου κάθε μορφή επαφής με τους άλλους κρατούμενους είναι πια αδύνατη, πράγμα που διευκολύνει την εφαρμογή της καταστολής πάνω τους.
Τους παίρνουν τα ρούχα και τους δίνουν ειδικές στολές και παντόφλες, τους παίρνουν τα στρώματα την ημέρα και τους τα δίνουν πίσω τη νύχτα. Από την αλληλογραφία, όση φτάνει στα χέρια τους έχει λογοκριθεί. Στον προαυλισμό είναι απομονωμένοι χωρίς να είναι απαραίτητα τιμωρημένοι. Για τις μεταφορές μέσα στον περίβολο της φυλακής τούς γδύνουν και τους φορούν χειροπέδες ενώ συνοδεύονται από δεσμοφύλακες οπλισμένους με ρόπαλα και σιδερένια μπαστούνια. Οι δίκες γίνονται μέσα στις φυλακές, κατά τη μεταφορά τους δεν βλέπουν κανένα. Τους ξυλοκοπούν, τους βρίζουν, τους φορούν χειροπέδες (κάποιες φορές για ολόκληρες μέρες)...
Αυτό είναι το F.I.E.S. και αυτό ισχύει στις φυλακές του ισπανικού κράτους από το 1991 μέχρι σήμερα.
Εφαρμόστηκε για πρώτη φορά το 1991, μετά την αναδιοργάνωση του A.P.R.E. (Asociacion de Presos en Regimen Especial - Σύλλογος Φυλακισμένων σε Ειδικό Καθεστώς), μιας ομάδας συνειδητοποιημένων φυλακισμένων, δραστήριων σε ό,τι αφορά τα προβλήματα της φυλακής. Ήταν επίσης μετά από μια σειρά εξεγέρσεων με ομηρίες δεσμοφυλάκων και προϊσταμένων της φυλακής και της δικαιοσύνης, που πραγματοποιήθηκαν με σκοπό να φτάσουν στην κοινωνία τα αιτήματα των κρατουμένων για βελτίωση των συνθηκών μέσα στις ισπανικές φυλακές.
Το F.I.E.S. που δημιουργήθηκε από τον υπουργό εσωτερικών Antoni Asuncion, σχεδιάστηκε και εκτελέστηκε με σκοπό να καταστρέψει το σύλλογο A.P.R.E. και να διαχωρίσει τον υπόλοιπο πληθυσμό της φυλακής από εκείνους που θεωρούνταν πιο επικίνδυνοι για εξεγέρσεις ή αποδράσεις, φτιάχνοντας έτσι μια φυλακή μέσα στην ίδια τη φυλακή.
Επιλέγουν τους κρατούμενους, τους χωρίζουν σε μικρές ομάδες και τους μεταφέρουν έναν-έναν στα κελιά (medulos) F.I.E.S., τα ειδικά τμήματα όπου κάθε μορφή επαφής με τους άλλους κρατούμενους είναι πια αδύνατη, πράγμα που διευκολύνει την εφαρμογή της καταστολής πάνω τους.
Τους παίρνουν τα ρούχα και τους δίνουν ειδικές στολές και παντόφλες, τους παίρνουν τα στρώματα την ημέρα και τους τα δίνουν πίσω τη νύχτα. Από την αλληλογραφία, όση φτάνει στα χέρια τους έχει λογοκριθεί. Στον προαυλισμό είναι απομονωμένοι χωρίς να είναι απαραίτητα τιμωρημένοι. Για τις μεταφορές μέσα στον περίβολο της φυλακής τούς γδύνουν και τους φορούν χειροπέδες ενώ συνοδεύονται από δεσμοφύλακες οπλισμένους με ρόπαλα και σιδερένια μπαστούνια. Οι δίκες γίνονται μέσα στις φυλακές, κατά τη μεταφορά τους δεν βλέπουν κανένα. Τους ξυλοκοπούν, τους βρίζουν, τους φορούν χειροπέδες (κάποιες φορές για ολόκληρες μέρες)...
Αυτό είναι το F.I.E.S. και αυτό ισχύει στις φυλακές του ισπανικού κράτους από το 1991 μέχρι σήμερα.
Jose Tarrio (φυλακισμένος υπό το καθεστώς F.I.E.S.)
Πηγή Αναρχικό Δελτίο, Νο 7, Σεπτέμβρης 2000
Οι φυλακισμένοι σε αγώνα
Το ξεκίνημα του ομαδικού αγώνα: Στην υπόθεση του F.I.E.S. οι κινητοποιήσεις δεν είναι κάτι νέο, πάντα γίνονταν πράξεις αντίστασης από άτομα ή μικρές ομάδες φυλακισμένων (απεργίες πείνας, αποχή από τον προαυλισμό, απεργίες εργασίας...). Αυτό που άλλαξε πρόσφατα είναι ότι κάποιοι φυλακισμένοι στο F.I.E.S. συνειδητοποίησαν πως εάν ο αγώνας δεν γίνεται συντονισμένα, είναι ατελέσφορος και έχει μικρό αντίκτυπο έξω από τις φυλακές.
Η ανάγκη συντονισμού και η πρωτοβουλία να συναντηθούν αυτές οι διαμαρτυρίες προέρχεται κυρίως από άτομα που έχουν περάσει από τα πιο σκληρά τμήματα των F.I.E.S. και έχουν βιώσει ξυλοδαρμούς, βασανιστήρια, κλπ.
Ξεκίνησαν με "chapeos" (στην αργκό των φυλακισμένων, η άρνηση να βγούνε στην αυλή), αλλά γνώριζαν πως αν αυτός ο αγώνας δεν γινόταν οικειοποιήσιμος από άλλους φυλακισμένους ή αν δεν έβρισκε μια εξωτερική υποστήριξη αρκετά δυνατή, τα αποτελέσματά του θα ήταν πολύ λίγα, πέρα από την καταστολή που θα δεχόταν.
Οι πρώτες τους ενέργειες λοιπόν ήτανε τα "chapeos" που πραγματοποίησαν μικρές ομάδες φυλακισμένων. Σιγά-σιγά ο αγώνας επεκτάθηκε και σε άλλες φυλακές, μέσω γραμμάτων και ανακοινώσεων από τους ίδιους τους κρατούμενους προς κρατούμενους άλλων φυλακών και προς ομάδες εξωτερικής υποστήριξης, αφενός για τη διάδοση του αγώνα στους κρατούμενους, αλλά και για την ανάπτυξη της αλληλεγγύης και έξω από τη φυλακή.
Μετά από μήνες οι σύντροφοι συγκέντρωσαν τις διεκδικήσεις τους σε τρεις βασικές:
1. Κατάργηση του καθεστώτος F.I.E.S. και της απομόνωσης.
2. Άμεση αποφυλάκιση των αρρώστων.
3. Σταμάτημα της διασποράς των φυλακισμένων.
Συνέχισαν τις αποχές προαυλισμού και έκαναν συντονισμένα μια απεργία πείνας τεσσάρων ημερών (16 - 19 Μαρτίου), στην οποία συμμετείχαν πάνω από 400 κρατούμενοι σε 21 φυλακές.
Οι διεκδικήσεις τους είναι αδιαπραγμάτευτες. Ο αγώνας τους δε θα σταματήσει. Κινητοποιήσεις γίνονται διαρκώς σε κάθε τμήμα F.I.E.S. αλλά και στους δρόμους.
Οι διεκδικήσεις τους είναι και δικές μας. Ο αγώνας τους είναι και δικός μας. Δε θα τους αφήσουμε μόνους στα κελιά τους. Θα πολεμήσουμε μέχρι να φτάσουμε στο στόχο μας. Μέχρι να ανατινάξουμε τα τείχη των φυλακών, των στρατώνων, των σχολείων, των μπατσικών τμημάτων, των κρατικών κτιρίων, των εργοστασίων...
Αλληλεγγύη στον αγώνα των φυλακισμένων!
Κάτω το κράτος!
A.A.P.E.L. (Συνέλευση Υποστήριξης των Φυλακισμένων που Αγωνίζονται)
Η ανάγκη συντονισμού και η πρωτοβουλία να συναντηθούν αυτές οι διαμαρτυρίες προέρχεται κυρίως από άτομα που έχουν περάσει από τα πιο σκληρά τμήματα των F.I.E.S. και έχουν βιώσει ξυλοδαρμούς, βασανιστήρια, κλπ.
Ξεκίνησαν με "chapeos" (στην αργκό των φυλακισμένων, η άρνηση να βγούνε στην αυλή), αλλά γνώριζαν πως αν αυτός ο αγώνας δεν γινόταν οικειοποιήσιμος από άλλους φυλακισμένους ή αν δεν έβρισκε μια εξωτερική υποστήριξη αρκετά δυνατή, τα αποτελέσματά του θα ήταν πολύ λίγα, πέρα από την καταστολή που θα δεχόταν.
Οι πρώτες τους ενέργειες λοιπόν ήτανε τα "chapeos" που πραγματοποίησαν μικρές ομάδες φυλακισμένων. Σιγά-σιγά ο αγώνας επεκτάθηκε και σε άλλες φυλακές, μέσω γραμμάτων και ανακοινώσεων από τους ίδιους τους κρατούμενους προς κρατούμενους άλλων φυλακών και προς ομάδες εξωτερικής υποστήριξης, αφενός για τη διάδοση του αγώνα στους κρατούμενους, αλλά και για την ανάπτυξη της αλληλεγγύης και έξω από τη φυλακή.
Μετά από μήνες οι σύντροφοι συγκέντρωσαν τις διεκδικήσεις τους σε τρεις βασικές:
1. Κατάργηση του καθεστώτος F.I.E.S. και της απομόνωσης.
2. Άμεση αποφυλάκιση των αρρώστων.
3. Σταμάτημα της διασποράς των φυλακισμένων.
Συνέχισαν τις αποχές προαυλισμού και έκαναν συντονισμένα μια απεργία πείνας τεσσάρων ημερών (16 - 19 Μαρτίου), στην οποία συμμετείχαν πάνω από 400 κρατούμενοι σε 21 φυλακές.
Οι διεκδικήσεις τους είναι αδιαπραγμάτευτες. Ο αγώνας τους δε θα σταματήσει. Κινητοποιήσεις γίνονται διαρκώς σε κάθε τμήμα F.I.E.S. αλλά και στους δρόμους.
Οι διεκδικήσεις τους είναι και δικές μας. Ο αγώνας τους είναι και δικός μας. Δε θα τους αφήσουμε μόνους στα κελιά τους. Θα πολεμήσουμε μέχρι να φτάσουμε στο στόχο μας. Μέχρι να ανατινάξουμε τα τείχη των φυλακών, των στρατώνων, των σχολείων, των μπατσικών τμημάτων, των κρατικών κτιρίων, των εργοστασίων...
Αλληλεγγύη στον αγώνα των φυλακισμένων!
Κάτω το κράτος!
A.A.P.E.L. (Συνέλευση Υποστήριξης των Φυλακισμένων που Αγωνίζονται)
Πηγή Αναρχικό Δελτίο, Νο 7, Σεπτέμβρης 2000
F.I.E.S Η απομόνωση ως μέθοδος εξόντωσης
Το καταπιεστικό σύστημα F.I.E.S. (εσωτερική επιτήρηση ειδικών φακέλων) σχεδιάστηκε στην αρχή του 1990 για να επιβάλλει έναν ειδικό καταναγκασμό και έλεγχο σε κρατούμενους που είχαν ταξινομηθεί από σωφρονιστικούς οργανισμούς ως επικίνδυνοι και ταραξίες της σωφρονιστικής τάξης μέσα στις φυλακές. Η επιτήρηση που επιβάλλεται πάνω σε αυτούς τους κρατούμενους βασίζεται στα εξής:
* Συντάσσεται μία καθημερινή αναφορά που περιγράφει με ποιους κρατούμενους σχετίζεται ο έγκλειστος, τι κάνει μέσα στη μέρα και τι είδους σχέσεις διατηρεί με τους άλλους κρατούμενους ή τους δεσμοφύλακες.
* Συστηματικός έλεγχος όσων προσωπικών επισκέψεων δέχεται ο κρατούμενος, για συναισθηματικούς ή οικογενειακούς λόγους.
* Έρευνα και καταγραφή κάθε επικοινωνίας που έχει ο έγκλειστος, τηλεφωνικής ή γραπτής.
* Καθημερινές έρευνες στα προσωπικά πράγματα του έγκλειστου και συνεχείς μεταφορές από κελί σε κελί, για να εμποδιστούν σχέσεις ανάμεσα στον έγκλειστο και τους άλλους κρατούμενους. Επίσης οι κρατούμενοι δεν παίρνουν προσωρινές άδειες εξόδου ή παρόμοιες διευκολύνσεις.
* Η απομόνωση είναι απόλυτη για 23 ώρες και μισή, κλειδωμένος στο κελί, ενώ μισή ώρα μπορεί να βρίσκεται με ελάχιστους συγκρατούμενους.
Αυτοί οι ειδικοί φάκελοι διακρίνονται σε 5 κατηγορίες:
1. F.I.E.S. 1 (άμεσος έλεγχος): Πρόκειται για κρατούμενους που θεωρούνται επικίνδυνοι και συγκρουσιακοί, πρωτοστάτες εξεγέρσεων, δραπετεύσεων και "σοβαρών" επιθέσεων στην σωφρονιστική τάξη. Περιλαμβάνονται οι πιο συνειδητοί και μαχητικοί έγκλειστοι, αυτοί που ποτέ δεν σκύβουν το κεφάλι και μάχονται από μέσα για κοινωνική αλλαγή.
2. F.I.E.S. 2: Περιλαμβάνουν τους έγκλειστους που έχουν καταδικαστεί για διακίνηση ναρκωτικών, εισαγωγή ξένου συναλλάγματος, ξέπλυμα χρήματος κτλ.
3. F.I.E.S. 3: Οι κρατούμενοι που έχουν συλληφθεί και καταδικαστεί ως υποστηρικτές ένοπλων οργανώσεων.
4. F.I.E.S. 4: Περιλαμβάνουν μέλη των δυνάμεων ασφάλειας, που έχουν φυλακιστεί για διάφορους λόγους. Σκοπός αυτής της ταξινόμησης η προστασία τους από ενδεχόμενες αντεκδικήσεις έγκλειστων.
5. F.I.E.S. 5: Εδώ περιλαμβάνουν κρατούμενους που συμμετέχουν στην κοινότητα ων φυλακισμένων. Επίσης βρίσκονται στον φάκελο αυτό άνθρωποι που κατηγορούνται για παραβάσεις που προκάλεσαν την κοινωνική ειρήνη, και τελικά οι "insumisos" και οι κρατούμενοι συνείδησης..
H ταχυδρομική επικοινωνία με τους περισσότερους από τους κρατούμενους απαγορεύεται. Το ισπανικό κράτος θέλει να διακόψει την επικοινωνία και την αλληλεγγύη ανάμεσα στη φυλακή και τους δρόμους, και να ανακόψει το κίνημα ενάντια στις φυλακές, που βοηθά εκατοντάδες κοινωνικούς κρατούμενους. Μετά από χρόνια συμβολικών διαμαρτυριών, 300 κρατούμενοι οργάνωσαν μία απεργία πείνας τον περασμένο Μάρτη, ζητώντας τον τερματισμό του συστήματος απομόνωσης (F.I.E.S), την απελευθέρωση αρρώστων κρατουμένων και τη μεταφορά όλων σε φυλακές κοντινές στους φίλους και συγγενείς τους. Πολλοί από αυτούς βασανίστηκαν, άλλοι μεταφέρθηκαν σε απομακρυσμένες φυλακές, οι επικοινωνίες περιορίστηκαν.
* Συντάσσεται μία καθημερινή αναφορά που περιγράφει με ποιους κρατούμενους σχετίζεται ο έγκλειστος, τι κάνει μέσα στη μέρα και τι είδους σχέσεις διατηρεί με τους άλλους κρατούμενους ή τους δεσμοφύλακες.
* Συστηματικός έλεγχος όσων προσωπικών επισκέψεων δέχεται ο κρατούμενος, για συναισθηματικούς ή οικογενειακούς λόγους.
* Έρευνα και καταγραφή κάθε επικοινωνίας που έχει ο έγκλειστος, τηλεφωνικής ή γραπτής.
* Καθημερινές έρευνες στα προσωπικά πράγματα του έγκλειστου και συνεχείς μεταφορές από κελί σε κελί, για να εμποδιστούν σχέσεις ανάμεσα στον έγκλειστο και τους άλλους κρατούμενους. Επίσης οι κρατούμενοι δεν παίρνουν προσωρινές άδειες εξόδου ή παρόμοιες διευκολύνσεις.
* Η απομόνωση είναι απόλυτη για 23 ώρες και μισή, κλειδωμένος στο κελί, ενώ μισή ώρα μπορεί να βρίσκεται με ελάχιστους συγκρατούμενους.
Αυτοί οι ειδικοί φάκελοι διακρίνονται σε 5 κατηγορίες:
1. F.I.E.S. 1 (άμεσος έλεγχος): Πρόκειται για κρατούμενους που θεωρούνται επικίνδυνοι και συγκρουσιακοί, πρωτοστάτες εξεγέρσεων, δραπετεύσεων και "σοβαρών" επιθέσεων στην σωφρονιστική τάξη. Περιλαμβάνονται οι πιο συνειδητοί και μαχητικοί έγκλειστοι, αυτοί που ποτέ δεν σκύβουν το κεφάλι και μάχονται από μέσα για κοινωνική αλλαγή.
2. F.I.E.S. 2: Περιλαμβάνουν τους έγκλειστους που έχουν καταδικαστεί για διακίνηση ναρκωτικών, εισαγωγή ξένου συναλλάγματος, ξέπλυμα χρήματος κτλ.
3. F.I.E.S. 3: Οι κρατούμενοι που έχουν συλληφθεί και καταδικαστεί ως υποστηρικτές ένοπλων οργανώσεων.
4. F.I.E.S. 4: Περιλαμβάνουν μέλη των δυνάμεων ασφάλειας, που έχουν φυλακιστεί για διάφορους λόγους. Σκοπός αυτής της ταξινόμησης η προστασία τους από ενδεχόμενες αντεκδικήσεις έγκλειστων.
5. F.I.E.S. 5: Εδώ περιλαμβάνουν κρατούμενους που συμμετέχουν στην κοινότητα ων φυλακισμένων. Επίσης βρίσκονται στον φάκελο αυτό άνθρωποι που κατηγορούνται για παραβάσεις που προκάλεσαν την κοινωνική ειρήνη, και τελικά οι "insumisos" και οι κρατούμενοι συνείδησης..
H ταχυδρομική επικοινωνία με τους περισσότερους από τους κρατούμενους απαγορεύεται. Το ισπανικό κράτος θέλει να διακόψει την επικοινωνία και την αλληλεγγύη ανάμεσα στη φυλακή και τους δρόμους, και να ανακόψει το κίνημα ενάντια στις φυλακές, που βοηθά εκατοντάδες κοινωνικούς κρατούμενους. Μετά από χρόνια συμβολικών διαμαρτυριών, 300 κρατούμενοι οργάνωσαν μία απεργία πείνας τον περασμένο Μάρτη, ζητώντας τον τερματισμό του συστήματος απομόνωσης (F.I.E.S), την απελευθέρωση αρρώστων κρατουμένων και τη μεταφορά όλων σε φυλακές κοντινές στους φίλους και συγγενείς τους. Πολλοί από αυτούς βασανίστηκαν, άλλοι μεταφέρθηκαν σε απομακρυσμένες φυλακές, οι επικοινωνίες περιορίστηκαν.
Πηγή "Καταστολή και αγώνες στο Ισπανικό κράτος", Μπροσούρα της κατάληψης Μαύρη Γάτα (Θεσσαλονίκη), Μάρτιος 2001)
Πηγή Black Tracker
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου