Τούτη
είναι η ώρα σου, ω Ψυχή, 
Η
ελεύθερη πτήση σου στο ανείπωτο,
Μακριά
από βιβλία, μακριά από την τέχνη, 
η
μέρα σβήνει, το μάθημα τελειώνει.
Κι
εσύ γεμάτη προβάλλεις, σιωπηλή 
ατενίζεις
και στοχάζεσαι ό,τι πιο πολύ αγαπάς: 
Τη
νύχτα, τον ύπνο, τον θάνατο και τα αστέρια.
 
 
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου