Τούτη
είναι η ώρα σου, ω Ψυχή,
Η
ελεύθερη πτήση σου στο ανείπωτο,
Μακριά
από βιβλία, μακριά από την τέχνη,
η
μέρα σβήνει, το μάθημα τελειώνει.
Κι
εσύ γεμάτη προβάλλεις, σιωπηλή
ατενίζεις
και στοχάζεσαι ό,τι πιο πολύ αγαπάς:
Τη
νύχτα, τον ύπνο, τον θάνατο και τα αστέρια.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου