Βύρων Λεοντάρης ~ Η σιωπή που ακολουθεί

Όχι μόνο τ`αθώα παράπονα
Που αναποδογυρίζουνε με μια κλοτσιά στο στήθος
Όχι μόνο οι φωνές, που τις ξαπλώνουν στις πλατείες
Όχι μόνο οι ανύποπτοι ενθουσιασμοί
Πιο δυνατή είναι, πιότερο βαραίνει
  Η σιωπή που ακολουθεί
  Η σιωπή των πεισμωμένων δρόμων, των κλειστών παραθυριών
  Η σιωπή των παιδιών μπροστά στον πρώτο σκοτωμένο
  Η σιωπή μπροστά στην ξαφνική ατιμία
  Η σιωπή του δάσους
  Η σιωπή του αλόγου δίπλα στο ποτάμι
  Η σιωπή ανάμεσα σε δυο στόματα, που δεν μπορούν να φιληθούν
Κι εκείνη η "ενός λεπτού σιγή"
Που παρατείνεται και γιγαντώνεται
Μες στις καρδιές, μες στους αιώνες
  Η σιωπή που αποφασίζει τι είναι να μείνει, τι είναι να χαθεί...