Κυριακή 30 Ιουνίου 2013

James Douglas Morrison

Κυκλικά... Περιστροφικά... Περικυκλωμένα...
Κόκκινο... Πλούσιο... Κυκλικό τρικ μαγικό...
Άσωτο αιλουροειδές τρέχει προσεχτικά...
Εάν καταλαβαίνεις τι εννοώ...
Αυτό είναι το υπαρκτό φαντασιακό Βέρμοντ...
Το στόμα σ’ οδηγεί προς τα ‘δω...
Εγώ, προς τα ‘κει...
Όχι και τόσο ταχύ, το χέρι αρκετά αργό...
Για να υπάρχουμε στον χρόνο πεθαίνουμε οικοδομώντας πρίσματα σ’ έναν άδειο χώρο...
Η αλήθεια γρηγορότερη...
Αυτές οι διακοπές οι απειλές με όπλα, πυροβολόντας τη δημοκρατία...
Το όνειρο του προέδρου πίσω από τον θρόνο...
Τέσσερα σκοραρισμένα... Βιαστικός πυρετός, η κλινική...
Η σοφία της σύφιλης, γιατρός νοσοκόμα...
Ινδιάνοι αμερικανοί, Ατλαντίδα σώσε μας...
Οδήγησέ μας σε χρόνους ανάγκης...
Προσευχή στο σώμα του κυττάρου του μυαλού...
Προσευχή στη μέση κάποιου που προσεύχεται...
Στον στερνό ψίθυρο του απογεύματος...
Καθώς το χέρι ήσυχα γλιστράει μες στα γαλήνια αγκάθια, στις πέτρες, στις καταιγίδες...
Περιμένω τον ερχομό σου...
Δίχως αδιαφορία... Μίλα μου...
Μη μ’ αφήνεις μόνο εδώ πέρα στον βασανιστικό προθάλαμο της κλινικής...
Τα ανιαρά μπαρ, η μητέρα του...
Που θα βοηθήσει μ’ ένα σπίρτο κι ένα τσιγάρο...
Φεύγω...
Θεέ... Ποιο είναι τ’ όνομά σου;

Jim Morrison - Ερημιά ~ Τα κρυμμένα ποιήματα...

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου